அந்த நாள் நினைவிலே வந்ததே(பகுதி-18)

அந்த நாள் நினைவிலே வந்ததே(பகுதி-18)

நம்  பண்டைய  மன்னர்கள்  

நீர்  மேலாண்மையில் நிபுணர்கள் 

மழை காலத்தில் பெய்யும்

நீரை சிறிதும் வீணடிக்காமல் 

மிக பெரிய அளவில் புத்திசாலிதனமாக
 பயன்படுத்தியுள்ளனர்.

மிக பெரிய ஏரிகளை கட்டி அதில் தண்ணீரை சேமித்து 

மதகுகள் கட்டி வருடம் முழுவதும் தண்ணீரை சிறந்த முறையில் 

கால்வாய்கள் மூலம் நிலங்களுக்கு நீர்பாய்ச்சி

வெற்றிகரமாக  விவசாயம் செய்தனர். 

ஏரிக்கரையின் கீழ் இருக்கும் நிலங்களில் இரண்டு போகமும்.

மிக தள்ளி இருக்கும் இடங்களில் ஒரு போகமும் பயிர் செய்தனர். 

அதை தவிர பல இடங்களில் அனேக குளங்களை வெட்டி

தண்ணீர் ஆண்டு முழுவதும் மக்களுக்கு 

பயன்படும்வகையில் அமைத்திருந்தனர்.

நிலங்களின் மேடு பள்ளங்களுக்கு ஏற்ப மழைக்காலங்களில் 

பெய்யும் நீர் இந்த குளங்களை நிரப்பிவிடும். 

ஏரிக்க்கருகில் குடிநீர் குளங்களை
பெரிய அளவில் அமைத்தனர். 

அதில் நீர் தாவரங்களை வளர்த்து
,நீர் ஆவியாகாமல் பாதுகாத்தனர் 

மீன்களை விட்டு நீரை சுத்தமாக  வைத்தும்.

ஆண்டு முழுவதும் மக்களுக்கு சுவையான

குடிநீர் கிடைக்க வழி வகை செய்தனர். 

குளத்திற்கு. ஒரு காவலரை நியமித்து
அதை நன்றாக பராமரித்தனர் 

கால் நடைகள் குடிக்கவும்
அவைகளை குளிப்பாட்டவும், 

மற்ற காரியங்களுக்கு தனியாக
குளங்களை வெட்டி வைத்தனர்.

ஏரிகளை நன்றாக பராமரிப்பு
செய்தமையால் ஆண்டு 

முழுவதும் ஏரியில் நீர் இருக்கும்.

நீர் குறையும்போது ஏரிகளை
ஆழப்படுத்தும்  வேலைகளை செய்தனர்.  

அந்த வண்டல் மண்ணை பயிர்களுக்கு
உரமாக பயன்படுத்தினர் 

ஏரிகளில் நீர் நிரம்பி இருந்ததால்
ஊரில் உள்ள அனைத்து 

கிணறுகளிலும் நீர் நிரம்பி வழிந்தது.

கடந்த ஐம்பது ஆண்டுகளுக்கு முன் வரை 

வரை கிணற்றில் நீர் மட்டம் கையால்
 நீர் மொண்டு கொள்ளும் 

அளவிற்கு இருந்ததை
அந்த கால மக்கள் அறிவர். 

இன்று ஏரிகளும் இல்லை.
அனைத்தும் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டு விட்டன, 

ஏரிகளில் நீர் வறண்டதால் கிணறுகளும் வறண்டுவிட்டன

குளங்களும் வறண்டுவிட்டன, நிலத்தில் நீர் மட்டம் 

பல நூறு அடிக்கு சென்று விட்டது. இன்னும் சில இடங்களில் 

எவ்வளவு  ஆழம் சென்றாலும் நீர் கிடையாது. 

நதிகளில் நீரை தேக்கி வைக்கும்
 மணலை எடுத்து

விற்று  நதிகளில் வண்டல் மண்
இல்லாமல் செய்துவிட்டனர். 

மழை காலத்தில் பெய்யும் நீர்
செல்ல வழிகள் இல்லாமையால் 

எல்லா இடங்களிலும் மழை நீர் 
தேங்கி வீணடிக்கப்படுகிறது. 

கொசுக்கள் மற்றும் கிருமிகள் உற்பத்தியாகி
 மக்கள் நோய்வாய்ப்படுகின்றனர் 

ஒவ்வொரு ஆண்டும் இதே நிலைதான். 

நதிகளில் மழை நீர் அப்படியே ஓடி கடலில் வீணாகிவிடுகிறது.

இந்த அவல நிலையை தடுப்பதற்கு
எந்த  அரசுகளும் முயற்சி  செய்யாமல்

மற்ற மாநிலங்களோடு மோதல் போக்கை கடைபிடித்தும் 

நீதிமன்றம் சென்று காலத்தை கடத்தியும்
அரசு பணத்தை பாழடித்து கொண்டு வருகின்றன

நாம் மீண்டும் மன்னர்கள் காலத்தில்
கடைபிடிக்கப்பட்ட

நீர் மேலாண்மைக்கு திரும்பினால்  

இந்த பிரச்சினையே  நமக்கு இருக்காது 

நாம் பிறர் கையை எதிர்பார்க்க
வேண்டிய அவசியமும் நமக்கு இல்லை

ஆனால் அதை யார் செய்வது?

முற்காலத்து மன்னராட்சி
மீண்டும் மலர்ந்தால்தான் 

இதுபோன்ற நல்ல  காரியங்கள் நடக்கும் 

(இன்னும் வரும்)